عادت هاي نادرست
در اين مطلب ۱۰ عادت جالب اما عجيبي كه در بين ما ايراني ها رواج داره و متاسفانه هر روز در اجتماعي كه درش زندگي مي كنيم شاهد اون هستيم و ميشه گفت پولدار و فقير بودن هم براي اينجور عادت ها ملاك نيست رو مرور مي كنيم كه اميدوارم حداقل شما دوست عزيز پرشين استاري كه مطالب زير را از نظر خواهيد گذراند يا داراي چنين رفتارهايي نباشيد و اگر هم كم و بيش از بعضي از اونها بي بهره نيستيد؛ بدون هيچ حساسيتي نكات اين مطلب يك يادآور باشه براي تجديد نظر در مورد چنين عادت هايي :
1. غيبت و دخالت در امور خصوصي ديگران
يكي از سوژه هاي اصلي محاورات كه به شدت بين مردم مرسوم شده است عمل زشت غيبت مي باشد. اين روزها زماني كه افراد همديگر را ملاقات مي كنند و يا در ميهماني ها حاضر ميشوند عملاً حرفي جز غيبت كردن در مورد ديگران ندارند و با هيجان كامل به اين كار مبادرت مي كنند. برخي هم به خود اجازه ميدهند در حريم خصوصي ترين مسائل ديگران وارد شوند و به امر و نهي و دخالتهاي بي مورد بپردازند.
2. عدم رعايت حق عابرين پياده
در اكثر نقاط دنيا ديدن يك عابر پياده در خيابان به معناي فرمان ايست و احتياط براي راننده مقابل است در صورتيكه در ايران برخي رانندگان به محض ديدن عابر پياده سرعت خود را بيشتر نموده و بدون لحاظ كردن مسائل ايمني و حق تقدم با بي رحمي تمام و با ايجاد رعب و وحشت براي عابرين پياده به مسير خود ادامه ميدهند.
3. حفظ نشانه هاي نو بودن كالا
همسايه تان اتومبيلي نو خريداري كرده اما بعد از سپري شدن يك هفته هنوز برچسب شماره اوليه كه بصورت تكه كاغذي روي شيشه جلو چسبيده است را جدا نكرده و حتي فومهايي كه بصورت ضربه گير در اطراف دربهاي ماشين نصب شده است كماكان وجود دارند. دوستتان نيز بعد از گذشت يك هفته هنوز برچسب روي نمايشگر گوشي موبايل جديدش را جدا نكرده!
4. تنبلي و از زير كار در رفتن
متوسط ساعت مفيد كار در ايران كمتر از يك ساعت و سي دقيقه ميباشد كه دليل آن نبودن فرهنگ كار، فقدان انگيزه، تنبلي و بي مسئوليتي افراد است. اين امر باعث نارضايتي ارباب رجوع، پايين آمدن كارايي و بهره وري و در كل كاهش پيشرفت ملي خواهد شد. در اغلب شركتها، ادارات و سازمانها اينگونه باب شده كه كسي زرنگ و باذكاوت است كه تا حد امكان از انجام مسئوليتهايش شانه خالي كند و كم كاري را استراتژي اصليش بداند و در عين حال حقوق و مزايايش را بصورت تمام و كمال دريافت نمايد. كارمندان هيچ تلاشي در راستاي بالابردن كيفيت و راندمان شركت انجام نداده و در عين حال انتظار بالا رفتن درآمد خود را دارند. به ارباب رجوع كمتر احترام گذارده ميشود و طلبكارانه با وي برخورد ميشود.
5. تجمل گرايي و مصرفي شدن
امروزه شاهد آن هستيم كه جامعه با سرعتي باور نكردني به سوي مصرفي شدن در حال حركت است. افراد بجاي سرمايه گذاري پول خود در مكان مناسب و براي توليد بيشتر و اشتغال زايي ملي، ترجيح ميدهند با خريد اتومبيلهاي گران و كالاهاي لوكس مصرفي ظاهري معقول كسب نموده و اعتبار خود را در بين اطرافيانشان بالا ببرند. چشم و هم چشمي هاي فراوان، گرفتار وامها و قرضهاي سنگين شدن و استرس از جمله پيامدهاي اين مسئله است. اكثر مردم خوشبختي را در تجملات و برتري مالي مي دانند و بين نيازها و خواسته هايشان تمايزي قائل نمي شوند. مسابقات و رالي خريد امري ناپسند ولي متداول در جامعه ايراني است.
6. فقدان فرهنگ تشكر و احترام
از كوچه و خيابان گرفته تا دانشگاه و محل كار و اماكن عمومي، كمتر شاهد شنيده شدن جملاتي مانند "از لطف شما ممنونم"، "خواهش ميكنم"، "اختيار داريد"، "تمنا مي كنم"، "بفرماييد"، "بزرگواريد"، … هستيم. بجاي آن فضاي زيرآب زني، استفاده از الفاظ ناشايست، بي حرمتي به افراد مسن، به سخره گرفتن افراد، بالا بردن تن صدا،… امري متداول شده است. مردم بايد بياموزند احترام به ديگران، احترام به هويت ملي يك كشور محسوب ميشود. اگر افراد يك مملكت به يكديگر احترام نگذارند چگونه ميتوانند انتظار كسب احترام از ملتهاي ديگر را داشته باشند؟!
7. عدم رعايت نظافت شخصي و شهري
احتياج به توضيح ندارد كه متاسفانه نظافت شخصي و اجتماعي از طرف برخي افراد جامعه رعايت نميگردد. از طرز لباس پوشيدن تا بوي بدن و دهان و آرايش موها گرفته تا ريختن زباله در محيطهاي شهري و تفريحي اهم موارد عدم رعايت نظافت است.
8. درگيري در صف و نوبت
صف ها هركجا و به هر علتي كه تشكيل شوند معمولاً تبديل به جولانگاه بي نظمي، درگيري، فحاشي و هتاكي عده اي از افراد به اصطلاح "زرنگ" خواهند شد. حفظ نظم و ترتيب در صف نشان دهنده بالا بودن رتبه اجتماعي و فرهنگ كساني است كه در صف حضور دارند. متاسفانه شاهد آن هستيم كه در برخي امور مذهبي و خيريه مانند سرو غذاي نذري نيز چنين بي نظمي ها و زد و خوردهايي بوجود مي آيند. احتمالاً بايد برخورد كرده باشيد در مجالس عروسي گاهي زمان سرو شام جمعيت با چه سرعتي به سمت ميز سلف سرويس هجوم مي آورند!
9. پرورش اندام براي رعب و ترس
شايد ديده باشيد پسراني كه با اندامهاي پرورش يافته و عضلاني درحالي كه بازو و سينه هاي خود را در معرض نمايش گذاشته اند با چهره اي مهاجم و آماده درگيري در همه جا پرسه مي زنند! آنها با نگاه خود اطرافيانشان را به مبارزه مي طلبند! چه نكوهيده است زماني كه برخي افراد انگيزه هاي اصلي ورزش و تناسب را فراموش كرده و صرفاً براي عرض اندام، قلدري و جلب توجه در سطح جامعه اقدام به حجيم كردن عضلات خود مي كنند.
10. اسراف، اسراف، اسراف!
اسراف يعني زياده روي در مصرف، بيهوده مصرف كردن، بيش از نياز مصرف كردن، مصرف كنترل نشده، دور ريختن چيزي كه ميتوان از آن استفاده كرد. كافيست با محاسباتي ابتدايي متوجه شويد كه ميزان اسرافي كه در كشور به عناوين مختلف همه روز در حال انجام است اگر جلوگيري مي شد، چه ميزان در صرفه جويي خانوادگي و ملي اثر مي گذاشت و مشكلات چه تعداد از مردم حل مي شد.
نظرات شما عزیزان: